Saturday, January 21, 2006

 

สถานการณ์แรงงานไทยในปัจจุบัน (ตอนที่ 2)

Mobile Recruitment

สืบเนื่องจากปัญหาแรงงานขาดแคลน องค์กรบางแห่งจึงต้องใช้ยุทธวิธีการสรรหาบุคคลากรแบบเคลื่อนที่ คือแทนที่จะเป็นการแจ้งประกาศรับสมัครงานไว้ตามสื่อต่างๆ หรือตามหน่วยงานราชการก็ใช้วิธีการเดินสายออกไปหาแรงงานในถิ่นทรุกันดารตามต่างจังหวัด

การสรรหาแรงงานในเชิงรุกนั้นมิใช่ว่าไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ถ้ายังจำยุคสมัยหนึ่งที่วิศวกรขาดแคลนได้ จะพบว่ามีการ "จอง" ตัวนักศึกษาวิศวกรรมศาสตร์กันตั้งแต่ปีสาม ปีสี่ พักหลังก็ลดรูปลงมาเป็นการไปออกบูธตาม Job Fair ที่จัดในมหาวิทยาลัย

แต่การสรรหาแรงงานไร้ฝีมือในปัจจุบันทำได้ถึงลูกถึงคนกว่านั้นมาก!

กล่าวคือฝ่ายบุคคลของบริษัทจะนั่งรถตู้ออกไปตามชนบท (เหมือนขบวนการลักเด็กยังไงพิกล?) แล้วเข้าไปติดต่อตามโรงเรียนต่างๆ เพื่อขออนุญาตแนะนำบริษัท จากนั้นจึงแจกใบสมัครให้เด็กนักเรียนที่กำลังจบมัธยมศึกษาปีที่สามรวมถึงนักเรียนที่จบแล้วด้วย หากใครสนใจก็กรอกใบสมัครและได้รับการสัมภาษณ์ในวันนั้นทันที

และถ้าตกลงปลงใจและไม่ติดขัดอะไร....ก็นั่งรถตู้กลับมาทำงานด้วยกันเลย!

(ไม่ได้ Up Blog ซะนาน...คราวนี้สั้นไปนิดนึงนะครับ)


Comments:
ปล่อยให้รอซะนานนะครับ

วิธีการหาแรงงานนี่ เหมือน "การตกเขียว" อย่างไรไม่ทราบ
แต่เลวร้ายกว่าหน่อย คือ ถึงกับให้หยุดเรียนกันเลยเหรอ

ความเงียนยังรอได้
เรื่องเงินทอง นี่รอไม่ได้จริง ๆ นะเนี่ย

ร้ายกาจจริง ๆ
ทุนนิยมเสรี
 
ผมว่า "ทุน" ไม่ได้ร้ายกาจหรอกแต่มัน "ไร้ชีวิตจิตใจ" มากกว่า หน้าที่ของมันคือ สะสม พอกพูน และขูดรีด สะสม พอกพูน และขูดรีด (จะพิมซ้ำทำไมวะเนี่ย55)

อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างมันก็มีสองด้านเหมือนเหรียญอะนะ ระบบทุนมันแฝงการขูดรีดเอาไว้ แต่ข้อด๊ก็คือมันก็เป็นพลังอันสำคัญที่ทำให้เราวิวัฒน์มาถึงขั้นนี้ได้ อื้ม...มีคุณูปการเหมือนกันนะเนี่ย

แต่ขึ้นชื่อว่าทุนแล้ว งานหลักคือการขูดรีด ซึ่งรูปแบบจะแปรเปลี่ยนผันแปรไปตามยุคสมัย และนี่ก็คงมาถึงสมัยที่การขูดรีดขยายขอบเขตรุกล้ำไปทั่วอณูของสังคม

โอ้ พิมมันส์มือไปหน่อย แต่ปรากฏการณ์ที่อาจารย์ natsima กล่าวมานี่น่าสนใจดีแฮะ สมัยนี้เป็นกันขนาดนี้เลยนะเนี่ย นั่งพิมๆอยู่ก็นึกเหมือนกันว่าจะมีใครมา "จอง" ตัวกรูมั่งฟระเนี่ย เหอ เหอ
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?